Stiefmoeder burn-out

Zij oogt vermoeid en zit huilend aan mijn praktijktafel. Dit keer komt zij alleen. Zij begint ons gesprek met, “ik vind er echt niks meer aan, ik weet het echt niet meer! Wat nu?” Ik schenk een kopje thee in, haar oog valt op een klein stress-balletje in een bakje op mijn tafel. Zij pakt dat balletje, knijpt er zachtjes in en zegt, “en zo voel ik mij op dit moment, totaal uitgeknepen, opgebrand, leeg…. Ik heb zoveel gegeven ik kan niet meer…”

Voor mij een veel gehoorde noodkreet bij stiefouders. Het signaal van disbalans in geven en nemen. Vooral stiefmoeders werken hard en gaan vaak over hun eigen grens. Deze stiefmoeder is de zoveelste. Zij wil graag een succes maken van haar stiefgezin, maar weet nog niet goed hoe. Zij werkt hard, elke dag weer. Voor zichzelf of haar lief is weinig ruimte. De weekenden die zij samen hebben, zijn voor haar nodig om bij te komen, dus ligt ze veel op bed. Ze hebben het dan zeker niet over de dingen waar zij zich de afgelopen week over heeft lopen ergeren. Dat doet ze niet want dat zou de sfeer weer verpesten of tot een ruzie leiden.

Pas heeft ze haar moed bij elkaar geraapt en met haar lief proberen te bespreken hoe zij zich voelt en hoe moe ze is van alles. Daarop kreeg zij als reactie, “je bent inderdaad vaak moe en chagrijnig. Maar je wist toch waar je aan begon?” Zij voelde zich toen zó alleen en niet begrepen. Het kwam bij hem niet binnen, dus liet ze het daarbij. Op haar werk gaat het ook niet lekker. Ik geef aan dat zij pas op de plaats zal moeten maken, anders knapt het elastiekje straks echt.

Voor deze stiefmoeder valt er nog heel wat te leren op het gebied van grenzen aangeven, het benoemen van haar behoeftes op een manier die verbindend is, welke dynamieken er spelen binnen een stiefgezin en meer. Dat is waar zij alleen of samen met haar partner bij Stiefpunt mee aan de slag gaat. Maar voor nu, eerst rust creëren. Zij krijgt als opdracht om “stiefmoederverlof” op te nemen. De paniek schiet in haar ogen en de “ja maar…” ligt al op haar lippen. Ik zeg, “laat het maar gebeuren, anders wordt het voor niemand duidelijk dat dit niet vol te houden is. Een succes maken van een stiefgezin lukt alleen wanneer je samenwerkt. Ga eerst je rust pakken en genieten van dingen die je weer energie geven. Leg alle ballen maar terug in de ballenbak…… Dan zie ik jou, samen met je lief, volgende week weer en zoemen we in op samenwerken in een stiefgezin”.